Nocne duchy

great-horned-owl-1034192_1920Sowy są myśliwymi, którzy polują głównie nocą. Pomimo, że ich wzrok jest przystosowany do nocnego widzenia, to swoje ofiary lokalizują za pomocą słuchu. Pozwala on im upolować mysz przemykającą wśród liści, lub pod warstwą śniegu. Widoczne np. u uszatki „uszy” zewnętrzne, czyli pęki piór na głowie, pomagają skupiać fale dźwiękowe, które docierają do ptaka, podobnie, jak promieniście ułożone pióra wokół oczu i dzioba zwane szlarą. Szlara działa niczym talerz satelitarny lub tuba przyłożona do ucha – zbiera i koncentruje dźwięki docierające do sowy. Dzięki specjalnie ułożonym piórom dźwięk trafia do uszu właściwych i tam jest odbierany. Takie rozwiązanie pozwala sowie słyszeć znacznie lepiej i lokalizować ofiary w zupełnej ciemności. Aby polowanie było udane – własne ruchy ptaka nie powodowały hałasu, a atak był szybki, niespodziewany i skuteczny, sowy muszą się poruszać bezszelestnie. Umożliwia im to specjalna budowa piór – każde z nich pokryte jest w górnej części puszkiem w dotyku przypominającym plusz. Sprawia to, że upierzenie jest bardzo miękkie i gęste a w czasie lotu ocierające się o siebie pióra nie wydają żadnego dźwięku. Oprócz tego brzegi lotek (pióra w skrzydłach) mają specjalne ząbkowanie, które również wycisza lot, eliminując zawirowania i świsty powietrza powodowane przez skrzydła u lecącego ptaka. Dodatkowo lot sowy jest powolny z rzadkimi uderzeniami skrzydeł, których łukowaty kształt powoduje wytwarzanie ciśnienia ciągnącego ptaka w górę. To wszystko sprawia, że sowy są bezgłośnymi nocnymi duchami lasów i pól.

Justyna Cilulko-Dołęga

Ciekawostki ze świata zwierząt Głos Przyrody nr 1(6) I-III 2015

Ciekawostki ze świata zwierząt Głos Przyrody nr 1(6) I-III 2015_0001